Leviticus 4

Rozdział 4

1I Pan powiedział do Mojżesza: 2Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdyby ktoś zgrzeszył ^a nieświadomie przeciw któremuś z przykazań Pana i zrobił coś, czego nie wolno robić, i przekroczyłby jedno z nich: 3Jeśli to namaszczony kapłan zgrzeszył jak ktoś z ludu, niech złoży Panu za swój grzech ^b, którego się dopuścił, młodego cielca bez skazy jako ofiarę za grzech. 4I przyprowadzi tego cielca przed wejście do Namiotu Zgromadzenia przed Pana, położy rękę na głowie tego cielca i zabije go przed Panem. 5I namaszczony kapłan weźmie nieco krwi tego cielca, i wniesie ją do Namiotu Zgromadzenia. 6Potem kapłan umoczy swój palec we krwi i siedem razy pokropi tą krwią przed Panem, przed zasłoną Miejsca Świętego. 7I kapłan pomaże tą krwią rogi ołtarza wonnego kadzidła, który jest przed Panem w Namiocie Zgromadzenia; resztę zaś krwi tego cielca wyleje u podstawy ołtarza całopalenia, który jest przy wejściu do Namiotu Zgromadzenia. 8A cały tłuszcz wyjmie z cielca na ofiarę za grzech: tłuszcz okrywający wnętrzności i cały tłuszcz, który jest na wnętrznościach; 9Obie nerki z tłuszczem, który jest na nich i na lędźwiach, i płat tłuszczu na wątrobie, który oddzieli wraz z nerkami; 10Tak jak wyjmuje się go z cielca ofiary pojednawczej. I kapłan spali to na ołtarzu całopalenia. 11Skórę zaś tego cielca i całe jego mięso wraz z głową i nogami, jego wnętrzności i odchody; 12A więc całego cielca, wyniesie poza obóz ^c na miejsce czyste, gdzie wysypuje się popiół, i spali go na drwach, na ogniu. Będzie spalony tam, gdzie wysypują popiół. 13Gdyby całe zgromadzenie Izraela zgrzeszyło nieświadomie ^d, a sprawa była ukryta przed oczami zgromadzenia, i uczynili coś przeciw któremuś z przykazań Pana, czego nie wolno czynić, i w ten sposób zawinili; 14Kiedy grzech, którego się dopuścili, wyjdzie na jaw, wtedy zgromadzenie złoży młodego cielca jako ofiarę za grzech i przyprowadzi go przed Namiot Zgromadzenia; 15A starsi zgromadzenia włożą ręce na głowę cielca przed Panem. I zabiją tego cielca przed Panem. 16Wtedy namaszczony kapłan wniesie nieco krwi cielca do Namiotu Zgromadzenia. 17I kapłan umoczy swój palec w tej krwi, i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną. 18Potem pomaże tą krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Zgromadzenia; resztę zaś krwi wyleje u podstawy ołtarza całopalenia, który jest przy wejściu do Namiotu Zgromadzenia. 19Cały tłuszcz wyjmie z niego i spali na ołtarzu. 20I postąpi z tym cielcem tak samo jak postąpił z cielcem złożonym za grzech; tak właśnie z nim postąpi. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i będzie im przebaczone. 21Potem wyniesie tego cielca poza obóz i spali go, tak jak spalił pierwszego cielca. To jest ofiara za grzech zgromadzenia. 22Gdyby przełożony ludu zgrzeszył nieświadomie i przekroczył jedno z przykazań Pana, swego Boga, czyniąc coś, czego nie wolno czynić, i w ten sposób zawinił; 23Lub gdyby uświadomił sobie swój grzech, który popełnił, to przyprowadzi na ofiarę kozła z kóz, samca bez skazy; 24Położy rękę na głowie tego kozła i zabije go na tym miejscu, gdzie się zabija ofiary całopalne przed Panem. To jest ofiara za grzech. 25I kapłan weźmie na palec nieco krwi ofiary za grzech, i pomaże rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje u podstawy ołtarza całopalenia. 26Cały zaś jego tłuszcz spali na ołtarzu, tak jak tłuszcz ofiary pojednawczej. W ten sposób kapłan dokona za niego przebłagania za jego grzech i będzie mu przebaczony ^e. 27Gdyby ktoś spośród ludu zgrzeszył nieświadomie i przekroczył jedno z przykazań Pana, czyniąc coś, czego nie wolno czynić, i w ten sposób zawinił; 28Lub gdyby uświadomił sobie swój grzech, który popełnił, to przyprowadzi na ofiarę kozę z kóz, samicę bez skazy, za swój grzech, którego się dopuścił. 29Potem położy rękę na głowie tej ofiary za grzech i zabije ją na miejscu ofiar całopalnych. 30Kapłan zaś weźmie na palec nieco jej krwi i pomaże rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje u podstawy ołtarza. 31Cały jej tłuszcz oddzieli – tak jak oddziela się tłuszcz z ofiary pojednawczej – i kapłan spali to na ołtarzu na miłą woń dla Pana. Tak kapłan dokona przebłagania za niego i będzie mu przebaczone. 32A jeśli przyprowadzi owcę na ofiarę za grzech, niech przyprowadzi samicę bez skazy. 33I położy rękę na głowie tej ofiary za grzech, i zabije ją jako ofiarę za grzech na tym miejscu, gdzie się zabija ofiary całopalne. 34Potem kapłan weźmie na palec nieco krwi ofiary za grzech i pomaże rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje u podstawy ołtarza. 35I cały jej tłuszcz oddzieli – tak jak oddziela się tłuszcz z owcy ofiary pojednawczej – i kapłan spali to na ołtarzu, na ofiarach całopalnych dla Pana. W ten sposób kapłan dokona za niego przebłagania za jego grzech ^f, którego się dopuścił, i będzie mu przebaczony.